ကြ်န္ေတာ္ငိုတာကို တိတ္ေအာင္ေခ်ာ့တတ္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကန္တာကို မနာဟန္ျပခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကိုက္တာကို အသံမထြက္ဘဲသည္းခံခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ထုတာကို ၿပံဳးၿပီးေနခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကန္တာကို မနာဟန္ျပခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကိုက္တာကို အသံမထြက္ဘဲသည္းခံခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ထုတာကို ၿပံဳးၿပီးေနခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ေၾကာင့္ သူ႔ေက်ာျပင္
နာက်င္ခဲ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ေၾကာင့္ သူ႔ပခံုးေတြ ေလးလံခဲ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေၾကာင့္ သူ႔လက္ေတြ ထံုက်င္ခဲ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေၾကာင့္ သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ယိုင္နဲ႔ပင္ပန္းခဲ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ေၾကာင့္ သူ႔ပခံုးေတြ ေလးလံခဲ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေၾကာင့္ သူ႔လက္ေတြ ထံုက်င္ခဲ့ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေၾကာင့္ သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ယိုင္နဲ႔ပင္ပန္းခဲ့ရတယ္။
တစ္ခါမွ ကြ်န္ေတာ္ေရွ႕မွာ မညည္းတြားခဲ့ဖူးဘူး။
တစ္ခါမွ ကြန္ေတာ့္ကို ထားမပစ္ခဲ့ဖူးဘူး။
ႏွ၂ႏွစ္တိုင္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ကို မူႀကိဳေက်ာင္း ပို႔ေပးခဲ့တယ္။
သူ႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းစာေတြ ကြ်န္ေတာ္သင္ၾကားခြင့္ရခဲ့တယ္။
သူ႔ေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာကို ကြ်န္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။
သူ႔ေၾကာင့္ လူ႔အေၾကာင္းတခ်ိဳ႕ကို ကြ်န္ေတာ္သိရွိခြင့္ရခဲ့တယ္။
သူဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးအစ္ကိုပါဘဲ။
ျမန္္မာအဲရင္းအဖြဲ႕
အနစ္နာခံတတ္ေသာအကိုမ်ားကို ေလးစားလွ်က္





0 comments:
Post a Comment
မေနာရမၼမွေက်ာင္းသားျဖစ္ပါက Comment ေရးခဲ့ပါ။