ေရစက္ဆိုတာ

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကအရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလးအခ်စ္စုံတြဲရွိခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ၾကိဳက္လာၾကတာ သက္တမ္းသံုးႏွစ္ျပည့္တဲ့အခါ လက္ထပ္ၾကေတာ့မယ္ဆိုျပီး မဂၤလာရက္တစ္ရက္ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ လိုက္တယ္။
ေကာင္ေလးကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းမယ့္ သူတို႔ရဲ႔မဂၤလာရက္ေလးကို စိတ္ကူးယဥ္ျပီးေပ်ာ္ေနရွာတာေပါ့။ 

ဒါေပမယ့္အဲ့ဒီမဂၤလာေဆာင္မယ့္ေန႔မရာက္ခင္မွာပဲ သူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးက တျခားေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ လက္ထပ္သြားတယ္ဆိုတဲ့သတင္းကို
ေကာင္ေလးၾကားလိုက္ရတယ္။ သူစံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလားနဲ႔ လက္ထပ္လိုက္တာလို႔သိလိုက္ရတယ္။ အဲ့သတင္းကိုၾကားတာနဲ႔ ေကာင္ေလး လည္းအရမ္းအံ့ၾသျပီး အရမ္း စိတ္ထိခိုက္၀မ္းနည္းစြာနဲ႔ မစားႏိုင္မအိပ္ႏိုင္ငိုေၾကြးေနေတာ့ တယ္။ 

မၾကာခင္မွာပဲ ေကာင္ေလးလည္းစိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကျပီး အိပ္ယာထဲလဲေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္လာတာ နဲ႔အမွ်ေကာင္ေလးရဲ႕ေျခအေနဟာ ပိုပိုဆိုးလာခဲ့တယ္။ ဆရာ၀န္ျပလည္းမသက္သာေတာ့ဘူး။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ အသက္ အရြယ္အိုမင္းေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးက ေကာင္ေလးရဲ႕အိမ္ေရွ႔မွာရပ္ျပီးတံခါးေခါက္လိုက္တယ္။ အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလး လည္းတံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ထြက္လာျပီးတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးအိုတစ္ပါးကို ေတြ႔တာနဲ႔စိတ္ရႈပ္စြာနဲ႔" ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား" လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ 

ဘုန္းၾကီးကျပံဳးျပီးေတာ့....."ကိုယ္ေတာ္ကဆြမ္းခံၾကြလာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအိမ္မွာလူမမာရွိတယ္ၾကားလို႔ ဘုန္းဘုန္းကေဆးနည္းနည္းကုတတ္ေတာ့ လာကူညီေပး တာပါဒကာမေလး" လို႔ မိန္႔ၾကား လိုက္တယ္။ အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးကလည္း သူဆံုးျဖတ္လို႔ မရေၾကာင္းနဲ႔ သူမရဲ႕သခင္ေတြကိုျပန္ေျပာၾကည့္ပါမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေျပာျပီး အိမ္ရွင္ေတြ ကိုေျပာၾကည့္ေတာ့ သေဘာတူခြင့္ျပဳတာေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ကိုအိမ္ထဲကိုပင့္ဖိတ္ခဲ့တယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီး အိပ္ခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့ကုတင္ေပၚမွာျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ အရိုးေပၚအေရတင္ ပိန္လွီစြာနဲ႔ႏြမ္းနယ္ ႏံုးခ်ိစြာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့လူမမာသည္ေကာင္ေလးကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္။ 

အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးလည္း ဘုန္းေတာ္ၾကီးအတြက္ ေသာက္ေတာ္ေရတခြက္ေပးလိုက္ျပီး လူမမာကုတင္ေဘးမွာပဲ ထိုင္ခံုတစ္လံုးစီစဥ္ေပးလိုက္တယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကလည္း အေျခ အေနၾကည့္ျပီးေတာ့...." ေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနတာပဲ "လို႔ေရရြတ္လိုက္တယ္။ လူမမာေကာင္ေလးကလည္း စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ မကပ္စြာနဲ႔ပဲဘာမွမၾကားသလို တိတ္ဆိတ္ျငိမ္
သက္စြာေနေနတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးလည္း သူလုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ျပီးေတာ့..." ဒကာေလးကေတာ္ေတာ္သနားစရာေကာင္းတယ္....မယံုရင္ မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္စမ္းပါ" လို႔မိန္႔ေတာ္မူျပီး ေကာင္ေလးအိပ္ခန္း ထဲကကိုယ္လံုးေပၚမွန္တစ္ခ်ပ္ဆီကိုညႊန္ျပလိုက္တယ္။

ေကာင္ေလးလည္းလံုး၀စိတ္၀င္စားမႈမရွိပဲေငးေငးငိုင္ငိုင္ေနေနရာကေနတစ္ခ်က္မွန္ထဲကို
ၾကည့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ မွန္ထဲမွာသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးပံုကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေကာင္မေလးပံုရိပ္ကေ၀၀ါးေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီး ပင္လယ္ကမ္းေျခတခု ပံုေျပာင္းလဲသြားတယ္။ အဲ့ဒီပင္လယ္ကမ္းေျခဟာ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနျပီး လူအသြား အလာမရွိဘူး။ လူမမာေကာင္ေလးက မွန္ထဲကပံုရိပ္ကိုစိတ္၀င္စားစြာၾကည့္ေနစဥ္မွာပဲ မိန္းကေလးအေလာင္းတစ္ေလာင္းဟာလည္း ေလ်ာင္းေနတဲ့ အေနအထားနဲ႔ကမ္းေျခမွာ ရွိေနတာကိုျမင္လိုက္ရတယ္။

ခဏၾကာေတာ့လူတစ္ေယာက္ ျဖတ္ေလွ်ာက္လာတယ္။ သူကအေလာင္းကိုရြံရွာစြာၾကည့္ျပီးလ်င္ျမန္စြာျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္။ အခ်ိန္အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေနာက္လူ တစ္ေယာက္ ျဖတ္ေလွ်ာက္လာျပီး အဲ့ေကာင္မေလးအေလာင္းကိုေတြ႕သြားျပန္တယ္။ ဒီလူကေတာ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး သူ႔ရဲ႕အပၚရံု အကၤ်ီကိုခြ်တ္လို႔ျခံဳေပးျပီး ခရီးဆက္ထြက္သြားတယ္။ 

အဲ့လိုနဲ႔ေနာက္ထပ္အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့ ေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္
ေရာက္လာျပန္တယ္။ ဒီလူက အေပၚရံုျခံဳထားျပီးလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ပံုစံကို စိတ္၀င္စားျပီး
ျခံဳထည္ကိုလွန္ၾကည့္ေတာ့ မိန္းကေလးအေလာင္းကိုေတြ႔သြားျပီး အရမ္းသနားစိတ္၀င္လာကာ
ေျမျမဳပ္ေပးလိုက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ဆီမွာေျမက်င္းတူးဖို႔ဘာပစၥည္းမွပါမလာ ဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာ သူ႔ရဲ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို အသံုးျပဳဖို႔သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ လူငယ္ဟာ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေျမေတြကိုယက္ျပီး တေျဖးေျဖးခ်င္း တူးလာလိုက္တာညေနေစာင္းအခ်ိန္မွာ မိန္းကေလးအေလာင္းကိုျမဳပ္ဖို႔ လံုေလာက္တဲ့ က်င္းတစ္က်င္းကို တူးလို႔ျပီးသြားတယ္။ အဲ့လူလည္းမိန္းကေလးအေလာင္းကိုေကာင္းမြန္စြာျမဳပ္ႏွံေပးခဲ့ျပီး ခရီးဆက္ထြက္ခြာသြားတယ္။

အဲ့ဒီေနာက္မွာ မွန္ထဲမွာမိန္းကေလး အေလာင္းရဲ႔မ်က္ႏွာပံုျပန္ေပၚလာျပီး အဲ့မ်က္ႏွာကေန သူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးရဲ႔ မ်က္ႏွာကိုေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။ လူမမာေကာင္ေလးလည္း အလြန္အမင္းအံ့ၾသေနစဥ္မွာပဲ ေျမျမဳပ္ေပးတဲ့လူရြယ္ရဲ႔မ်က္ႏွာ ျပန္ေပၚလာျပီး လူတစ္ေယာက္ရဲ႔မ်က္ႏွာအျဖစ္ေျပာင္းသြားျပန္တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့မွန္ထဲကပံုရိပ္ေတြ အကုန္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္။

ေကာင္ေလးလည္းအံ့ၾသစြာနဲ႔မင္သက္ေနတုန္းမွာပဲ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက ခုလိုပဲမိန္႔ၾကားေတာ္မူ လိုက္တယ္။ "ခုဆိုရင္ ဒကာေလးလည္း သေဘာေပါက္ေလာက္ျပီထင္တယ္။ အဲ့မိန္းကေလးအေလာင္းက ဒကာေလးရဲ႔ခ်စ္သူ မိန္းကေလးျဖစ္တယ္။ ဘ၀တစ္ခုမွာ သူမရဲ႔အေလာင္းကိုိ ေျမျမဳပ္ေပးတဲ့ကုသိုလ္ကံေရစက္ေၾကာင့္ အဲ့ဒီလူငယ္ဟာ ဒီဘ၀မွာ
ေကာင္မေလးနဲ႔လက္ထပ္ေပါင္းသင္းခြင့္ရခဲ့တယ္။ ဒကာေလးကေတာ့ သူမရဲ႕အေလာင္းကို အပၚရံုနဲ႔လႊမ္းျခံဳေပးခဲ့တဲ့ ေရစက္ကံေၾကာင့္ ဒီဘ၀မွာသူမနဲ႔သံုးႏွစ္တာခ်စ္ခင္ခြင့္ ရခဲ့တယ္။ ခုသံုးႏွစ္ျပည့္လို႔ေရစက္ကုန္ခ်ိန္မွာခြဲခြာရတယ္"ဘုန္းေတာ္ၾကီးရဲ႕စကားအဆံုးမွာ
ေကာင္ေလးလည္းအျမင္မွန္ရျပီး နားလည္သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာေကာင္ေလးလည္းျပန္လည္ က်န္းမာလာျပီးေလာကီကိုစြန္႔လို႔ သကၤန္း၀တ္သြားေတာ့တယ္။ 

ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ.. ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ ကြ်န္မတို႔လူသားေတြအခ်င္းခ်င္းဒီဘ၀မွာအေဖ၊ အေမ၊ ေဆြမ်ိဳးညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ၊ခ်စ္သူ၊ရန္သူအျဖစ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုေတာ္စပ္ပတ္သက္ခြင့္ရၾကတာဟာ 
အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဘ၀တစ္ခုခုကျပဳခဲ့တဲ့ေရစက္ကံေၾကာင့္သာ ဤမွ်မ်ားျပားလွေသာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ေတြ႔ဆံုရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့လိုပဲေရစက္ကုန္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးနဲ႔မွ ဆြဲထားလို႔ မရပဲေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ခြဲခြာၾကရမွာပါ။ 

အဲ့ဒါေၾကာင့္ခုမခြဲခြာရခင္ အခ်ိန္ေလးမွာမိ္မိနဲ႔ပတ္သက္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ သူေတြအေပၚမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္စိတ္ခ်မ္းသာမႈေတြ ေမတၱာေတြေပးႏိုင္သေလာက္ ေပးႏိုင္ေအာင္
ၾကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္း ဘယ္သူကမွဘယ္သူ႔ကို ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေရစက္ကုန္လို႔ခြဲခြာၾကရမယ္ဆိုတာကို မသိႏိုင္ၾကလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အားလံုးဘဝတန္ဖိုးနားလည္ၾကပါေစ။

ျမန္မာအဲရင္းအဖြဲ႕ (၂ဝ၁၅ ေမလ)