အေမ(၃)ေယာက္ရဲ႕ ပံုျပင္

တစ္ေန႔မွာ အေမသံုးေယာက္စကားလက္ဆံုၾကေနခဲ့ပါတယ္။  

အဲဒီထဲက မိခင္တစ္ဦးဟာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ေျပာပါတယ္။
"မိသားစုေတြ ရွားရွားပါးပါးစံုတဲ့ ႏွစ္သစ္မွာေလ အေဖ့အလုပ္ကို
 အေမြဆက္ခံထားတာ မၾကာေသးတဲ့သားက အသစ္စက္စက္ဇနီးနဲ႔အတူ 
အိမ္ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔အားလံုး အိမ္မွာစားစရာေတြ၊ 
အသားကင္ေတြ လုပ္စားၾကတယ္။ သားက အသားကင္ေတြကို တစ္ကင္ၿပီးတစ္ကင္ သူ႔မိန္းမပန္းကန္ထဲ ျပည့္လုနီးပါး ထည့္ေပးေနခဲ့တယ္။ 
အေမလုပ္တဲ့ ကၽြန္မပန္းကန္မွာေတာ့ အသားကင္တစ္ကင္မွ ရွိမေနခဲ့ဘူး။ 
ဒါကို သားမျမင္ခဲ့ဘူး။ ကၽြန္မရင္ထဲ ဟာေနတာကို သူဘယ္ေတာ့မွ မျမင္ခဲ့သလိုေပါ့။ 
လြန္ခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္က ပိုက္ဆံေတြတနင့္တပိုး အကုန္ခံၿပီး သူ႔ကို ကၽြန္မတို႔ 
မဂၤလာေဆာင္ေပးခဲ့တယ္။ အိမ္အသစ္ဝယ္ေပးခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ စားဝတ္ေနေရးေတြ 
ကၽြန္မတို႔ တာဝန္ယူခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ ကၽြန္မအတြက္ အသားကင္တစ္ကင္ 
ထည့္ေပးေဖာ္မရခဲ့ဘူး။ ရင္နာလိုက္တာရွင္"

ပထမမိခင္ရဲ႕အျဖစ္ကိုၾကားေတာ့ ဒုတိယမိခင္ကလည္း ရင္ဖြင့္စကားဆိုပါတယ္။
"အိုး...ရွင္... ရွင္က သားရဲ႕အသားကင္ေလးပဲ မစားရတာပါ။ သိပ္အျဖစ္ မဆိုးေသးပါဘူး။ 
ရွင့္ေခၽြးမကို ရွင္လုပ္မေပးရတာ ကံေကာင္းၿပီမွတ္ပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ မၾကာခင္ကမွ
ႏိုင္ငံျခားကျပန္လာခဲ့တဲ့ သားကေလ ကၽြန္မကို ၽႏိုင္ငံျခားကေန ေသာ့တဲြတစ္တဲြ 
လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးခဲ့သတဲ့။ သူ႔ႏွမကိုလည္း ေသာ့တဲြလက္ေဆာင္တဲ့။
 ေဟာ.. သူ႔ခ်စ္သူအတြက္က်ေတာ့ လစာႏွစ္လစာအကုန္ခံၿပီး Cartier မိန္းမပတ္နာရီတစ္လံုး
 ဝယ္ေပးတယ္ေလ။ သူက ကၽြန္မကိုေမးေသးတယ္။ နာရီ အဖိုးနည္းေသးလားတဲ့? 
နည္းတယ္ထင္ရင္ ကၽြန္မကိုေပးၿပီး နင့္ေကာင္မေလးကို ေသာ့တဲြေပးလိုက္ပါလားလို႔ ကၽြန္မရဲြ႔ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ တကယ္လို႔ နင့္ေကာင္မေလးက နင့္ကိုတကယ္ခ်စ္ရင္
 ေသာ့တဲြေပးေပး ဘာေပးေပးယူမွာေပါ့လို႔ဆိုၿပီး နာရီကို ကၽြန္မလုယူလိုက္တယ္ေလ။ 
ဒါကို ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ကၽြန္မကို စိတ္ဆိုးတယ္။ တြန္းတယ္ေလ။ ကၽြန္မအျဖစ္ကမွ ပိုရင္နာဖို႔ ေကာင္းတာပါရွင္...

"မိခင္ႏွစ္ဦးရဲ႕ရင္ဖြင့္သံကိုၾကားေတာ့ တတိယမိခင္က သက္ျပင္းရွည္တစ္ခုကို ေလးေလးသဲြ႔သဲြ႔ခ်ရင္း...
 "တျခားရႈေထာင့္ကေနၾကည့္ရင္ ရွင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အျဖစ္က ရင္နာစရာမေကာင္းပါဘူးရွင္.. 
သားက ကိုယ့္မိန္းမအေပၚ၊ ကိုယ့္ခ်စ္သူအေပၚ ေကာင္းတယ္ဆိုတာသူတို႔ခ်င္းအရမ္းခ်စ္ႀကိဳက္ၾကလို႔ေပါ့။
သားကို တကယ္ခ်စ္တဲ့လူရွိတဲ့အတြက္ ရွင္တို႔ဝမ္းသာသင့္တယ္။ အခ်စ္ပင္လယ္ထဲ ေမ်ာေနသူႏွစ္ဦးဟာ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို သိပ္သတိမထားမိတတ္ၾကဘူး။
ေလထုနဲ႔တူတဲ့ အေမကုိပိုလို႔ေတာင္ သတိမထားမိၾကပါဘူး။ 
အေမဆိုတာ သားသမီးေတြရဲ႕ ေလထု၊ ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္တဲ့အခ်ိန္မွပဲ ေလထုရဲ႕အေရးပါတာကို
သူတို႔သိၾကတယ္ေလ။ အေမေတြကလည္း အေမပါပဲ။ သားသမီးေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ေအာက္ဆီဂ်င္
အျပတ္မခံခဲ့ၾကပါဘူး""ကၽြန္မမွာ အသက္(၃ဝ)အရြယ္ သားတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ 
သားရဲ႕ခ်စ္သူက ကြန္ျပဴတာပါ။ သားဟာ ေန႔တိုင္းအခန္းေအာင္းၿပီး ကြန္ျပဴတာနဲ႔ပဲ ရည္းစားျဖစ္တယ္။
အိမ္ထဲအိမ္ျပင္ မထြက္ဘူး။ ကၽြန္မၾကည့္လို႔မရတာနဲ႔ ေန႔တိုင္း သူ႔အခန္းဝင္ရွင္းေပးရတယ္။
စားစရာေတြ ယူသြားေပးရတယ္။ ဒါေတာင္ သူက ကၽြန္မကိုရႈပ္လို႔ဆိုၿပီး
အခန္းျပင္ဖက္ ေမာင္းေမာင္းထုတ္တယ္။ တြန္းထုတ္တယ္ေလ။ 
ကၽြန္မအျဖစ္ကမွ တကယ့္ရင္နာစရာေကာင္းပါတယ္။ 
ဒီသားကို ဘယ္အရြယ္အထိ ကၽြန္မျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရမလဲ မသိေတာ့ပါဘူး။ 
တကယ္လို႔ သူ႔မွာသာ တကယ့္ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရွိရင္ အဲဒီခ်စ္သူကို ကၽြန္မ
အသားကင္ေကၽြးႏိုင္ပါတယ္။ Cartierနာရီေလး လက္ေဆာင္ေပးႏိုင္ပါတယ္"
လို႔ ေျပာၿပီး ငိုခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။

ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ...

ျမန္္မာအဲရင္းအဖြဲ႕ (၂ဝ၁၅ ေမလ)